Polonia w Wielkiej Brytanii miała okazję być świadkiem niecodziennego wydarzenia – poruszającego wystąpienie Ilony Adamskiej, twórczyni Kampanii „Nie hejtuję – motywuję”. Kampania nie tylko zagościła na Wyspach, ale również – co ważniejsze – dotarła do serc uczestników, stając się jednym z najważniejszych społecznych głosów tego roku.

To wystąpienie było czymś więcej niż prelekcją. Było świadectwem. Osobistą, niekiedy bolesną, ale jakże autentyczną opowieścią o doświadczeniach kobiety, która przeszła przez szkolny ostracyzm, zawodowy hejt, publiczne poniżenia – i przekształciła te zranienia w siłę. Nie po to, by się mścić. Ale by budować. Uczyć. Uzdrawiać. Inspirować.

Ilona Adamska ukazała zgromadzonym nie tylko mechanizmy działania hejtu, ale przede wszystkim jego źródła – frustrację, zazdrość, brak samoakceptacji. W jej narracji nie ma miejsca na nienawiść wobec hejtera – przeciwnie, jest próba zrozumienia. „Hejt nie mówi nic o tobie. Hejt mówi wszystko o hejterze” – ten jeden cytat stał się refrenem całego wystąpienia i esencją przesłania, które poruszyło uczestników.

Dane przedstawione w trakcie wykładu, oparte na autorskich badaniach przeprowadzonych w Polsce, zatrważają. 70% kobiet doświadcza hejtu ze względu na wygląd. 85% respondentów uważa, że hejt może zrujnować reputację firmy. A jednak – hejt wciąż trwa. Wciąż rani. Wciąż odbiera ludziom poczucie wartości, a czasem – życie.

Kampania „Nie hejtuję – motywuję”, dziś już oficjalnie obecna w brytyjskim krajobrazie społecznym, zyskała wielu sojuszników – instytucje, media, a przede wszystkim ludzi. Wystąpienie Ilony Adamskiej pokazało, że można mówić o trudnych sprawach z klasą, bez patosu, ale z autentyczną troską i odwagą.

Jej słowa o szkolnych traumach, toksycznych relacjach i walce o siebie były przestrogą, ale też latarnią dla tych, którzy sami jeszcze błądzą. Autorka i aktywistka nie zatrzymała się jednak na historii – przekuła ją w konkretne działania: warsztaty w szkołach, współpraca z policją, billboardy, kalendarze, podcasty, książki, a teraz także międzynarodowe wydarzenia, jak to – nazwane już przez wielu społecznym wydarzeniem roku 2025 w Wielkiej Brytanii.

Zakończenie wystąpienia było niczym echo dojrzałości tej misji: nawoływało do budowania świata, w którym przytulenie, rozmowa i zauważenie drugiego człowieka mają większą moc niż tysiąc słów nienawiści. Bo – jak przypomina Adamska – słowa mają moc. I mogą być początkiem końca. Lub początkiem uzdrowienia.

Kampania „Stop Hate! Motivate!” we współpracy z „Nie hejtuję – motywuję” przybyła do Wielkiej Brytanii nie tylko z przesłaniem. Przybyła z zadaniem. I właśnie zaczęła je realizować.

Redaktor Maria Anna Furman