Historia Polskiego Klubu w Bury sięga daleko wstecz, aż do czasów powojennych. W 2022 roku Klub świętował wyjątkowe, 60-lecie istnienia. Przez sześć dekad klub gromadził Polaków i przyjaciół z innych narodowości, pielęgnując polskość oraz umacniając więzi społeczne. Te sześćdziesiąt lat to pasmo wspaniałych osiągnięć, wspólnie spędzonych chwil oraz inspirującej współpracy międzypokoleniowej. Niech dalsza historia Klubu będzie równie owocna, a kolejne pokolenia będą dumnie kontynuować tradycje założycieli i fundatorów tego wyjątkowego miejsca.

Początek powstania Polskiego Ośrodka w Bury pod nazwą Dom Polski “Orzel Biały”, jest taki jak inne skupiska Polaków po 2giej wojnie światowej, rozproszonych na terenie Anglii, Walii i Szkocji . Statut Klubu Polskiego w Bury mówi że “celem jest pielęgnowanie polskości, stworzenia warunków kulturalnych, społecznych, dobroczynnych, naukowych i rozrywkowych dla członków, oraz pomoc dla organizacji społecznych i młodzieżowych”. Po wojnie i w teraźniejszych czasach jest to dalej istotne oraz potrzebne dla wszystkich Polaków znajdujących się w Anglii dla młodych i starszych osób oraz rodzin, żeby mieć swoje środowisko.

Dom Polski jest dobrze znany przez miejscową ludność ciesząc się dobrą opinią, uznaniem oraz poważaniem. Korzystają z niego nie tylko Polacy ale też inne narodowości w różnych celach ponieważ posiada dużą taneczną salę, największą po Bury Town Hall, kuchnię, przytulną i wygodną salę barową dla członków oraz obsługę z dobrze wyposażonym barem i posiada wszelkie udogodnienia.

Regularnie są organizowane różnego rodzaju imprezy lub zabawy wraz bufetem lub z obiadami przygotowanymi przez zawodowych polskich kucharzy, którzy są do dyspozycji na wszelkie prywatne małe i większe funkcje. Oprócz tego są urządzane narodowe uroczystości, akademie, występy artystyczne.

Pierwsi Polacy przyjechali do Bury we wrześniu 1946 , jako oddział wartowniczy 2go Korpusu, wyznaczony do pilnowania koszar wojskowych “Lowercroft Barracks”. Po demobilizacji kilkadziesiąt z nich osiedliło się w Bury. Natomiast główny napływ Polaków do Bury zaczął się dopiero w 1948 roku, w wyniku dwuletniego kontraktu z P.K.P.R który miał na celu przygotowanie byłych wojskowych do cywilnego życia.
W 1950 roku zaczęły zjeżdżać rodziny wojskowe z Afryki, Indii i Europy. Była wśród nich spora grupa młodzieży w wieku od 10 do 18 lat. Zorganizowano Krąg Starszo-Harcerski, który zajął się prowadzeniem biblioteki przy kościele katolickim St. Marie. Założono znany w tym czasie na północy Anglii zespół tańców ludowych, powstała też drużyna sportowa siatkówki. W roku 1958 do Anglii, po rozluźnieniu systemu komunistycznego w Polsce, zaczęły napływać rozłączone podczas wojny rodziny, głównie żony z małoletnimi i dorastającymi dziećmi. Wobec wzrastającej liczby Polaków w Bury, odczuwano dotkliwie brak własnego ośrodka, w którym można by swobodnie organizować życie Polonii. Dla poszczególnych instytucji i organizacji nie było możliwe pod względem finansowym nabyć teren lub budynek. Wobec tego w roku 1959 SPK, Stronnictwo Ludowe oraz Komitet Kościelny postanowili zwołać wspólne zebranie i przedyskutować problem kupna obiektu i założyć Dom Polski.
Na zebraniu uchwalono że Dom Polski będzie zakupiony wspólnie przez Polaków w Bury i będzie wspólnie służył ich celom.
Dom Polski zaczął cieszyć się dużym powodzeniem, skupiając Polaków nie tylko z Bury ale też przyjezdnych z Bolton, Manchester i innych pobliskich miasteczek.
Po kilku latach, mimo dobudowy, klub okazał się za mały na potrzeby Polaków oraz członków składających się z Anglików, Włochów i innych narodowości. Postanowiono więc postawić nowy budynek. Nastąpiło to w 1969 roku. Klub cieszy się dużym poparciem nie tylko Polonii w Bury i okolicy, ale też jest używany przez Anglików oraz inne narodowości w różnych celach.

Obecny Dom Polski do dzisiaj skupia dynamiczną działalność społeczno kulturalną oraz religijną. Parafia w Bury jest nieodłączną częścią Domu Polskiego. Te ogromne osiągnięcia są dziełem tylko dzięki ofiarnej i bezinteresownej pracy członków założycieli i fundatorów przez wiele lat. Większość założycieli i fundatorów już nie żyje, zostawiając w spadkobierstwie dobrze działający ośrodek polonijny dla nowych pokoleń.
Obecnym prezesem Klubu jest Teresa Hassan, która doskonale pamięta początki tworzenia tego wspaniałego ośrodka.