Małgorzata codziennie staje się impulsem dla setek osób, by wyjść poza strefę komfortu i zrobić coś dobrego – nie tylko dla siebie, ale i dla innych. Jej poranne spotkania, książki i wyzwania budzą ludzi z letargu – zarówno fizycznego, jak i duchowego. Jednak jej przywództwo sięga daleko poza metafory – ono ma konkretną, namacalną formę.
Najbardziej spektakularna i symboliczna z jej akcji? Rowerowa wyprawa z Wielkiej Brytanii do Polski, którą pokonała wraz z dwoma braćmi z 5AM Heroes. 2000 kilometrów pedałowania nie było sportową fanaberią. Był to manifest solidarności z tymi, którzy stracili wszystko podczas powodzi – konkretny gest, który przyniósł nie tylko fundusze, ale też ogromne poruszenie i impuls do działania dla innych.
To, co dla jednych było odległym dramatem z wiadomości, dla Małgorzaty stało się osobistą misją. Nie tylko zorganizowała pomoc – sama była jej częścią. Tego rodzaju liderstwo nie opiera się na tytułach i przemówieniach – ale na działaniu, które rodzi zmianę.
Jej działania są zawsze wymierzone w najbardziej potrzebujących. „Świąteczna Iskra”, akcja organizowana przez Małgorzatę, przyniosła radość dzieciom dotkniętym kataklizmem – bo nawet jedna paczka może przywrócić dzieciństwu smak i nadzieję.
Podjęła się także wyzwania Three Peaks Challenge, w którym zbierała fundusze dla rodziny, której dom spłonął w pożarze. Przeszła przez trzy szczyty, by udowodnić, że każde wyzwanie – choć trudne – może stać się szansą na zmianę czyjegoś losu.
Małgorzata jest również autorką książek: „Godzina Zwycięstwa #Ognisko” oraz „Dziennika Mistrza Poranków”, które stały się duchowym kompasem dla wielu osób szukających swojej drogi. To nie są zwykłe poradniki. To manifesty wewnętrznej siły i narzędzia przemiany, które uczą, jak w chaosie znaleźć spokój, a w codzienności – zwycięstwo.
W 2024 roku została uhonorowana Nagrodą im. Witolda Hulewicza, prestiżowym wyróżnieniem za działalność społeczną i charytatywną. To dowód, że jej praca została dostrzeżona nie tylko przez beneficjentów, ale również przez środowiska kulturalne i intelektualne.
Małgorzata Łuczak nie szuka poklasku. Szuka ludzi, którzy – jak ona – chcą zostawić świat lepszym, niż go zastali. Jej nominacja do nagrody Leader Star jest wyrazem uznania dla tej cichej siły, która budzi, jednoczy i prowadzi.
W świecie, który często dzieli i osądza, ona przypomina, że największą odwagą jest podać komuś rękę, gdy wszyscy inni odwracają wzrok. A największym zwycięstwem – nie jest stanąć na podium, lecz wstać o świcie, żeby zapalić komuś światło nadziei.